երկանքարան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛɾkɑŋkʰɑˈɾɑn]
վանկեր՝ երկ•նա•քա•րան
Գոյական
- (նորբ․) այն տեղը, որտեղ երկանքով աղում են ◆ Երկնաքարանում մութ է, լույս է տալիս միայն մի մարխ։ Պարույր Սևակ
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։