Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ եր•կա•րա•պոչ

Ստուգաբանություն

երկար պոչ ունեցող
երկար կոթ՝ բռնելու տեղ ունեցող ◆ Սպիտակ հագած հաստաբեղ ու մաքուր սափրված խոհարարը երկարապոչ շերեփը ձեռքին անցնում էր կաթսայից կաթսա։ Գուրգեն Մահարի ◆ Դռնապանները աջ ու ձախ սահեցնելով իրենց երկարապոչ ցախավելները, փոշու ամպեր են բարձրացնում։ (Մամուլ)
երկարափեշ ◆ Շատ մը կիներ ուխտի կսրթյին անոր երկարապոչ ատենախոսություններուն։ Հակոբ Պարոնյան
երկարաբան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։