Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ երկ•դի•մի

Ստուգաբանություն

երկու դեմք՝ կերպարանք ունեցող
երկերեսանի, կեղծավոր (փխբ․) ◆ Շատ լավ ես քեզ դուրս կբերեմ այս երկդիմի դրությունից։ (Շիրվանզադե)
երկիմաստ, երկու նշանակություն ունեցող, որ կարելի է երկու կերպ հասկանալ (փխբ․)
անորոշ, մշուշապատ (փխբ․)◆ Նա պիտի թողեր իր երկդիմի խաղերը և անցներ որոշության։ Դերենիկ Դեմիրճյան
խաբեական, խարդախ ◆ Երկու աչքիս մեջ նա երկու անգամ տեսնում է իրեն․ երդվի քո երկդիմի քո անձիդ վրա Շեքսպիր
երկդիմության վրա հիմնված, երկդիմություն պարունակող՝ արտահայտող

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։