երկրմար
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ եր•կ(ը)ր•մար
- Մուշ՝ անձրևաորդ ◆ Երկրմար․ գետինը աղտեղությանց կամ քարի տակ գտնվող կես թզաչափ ճճին, զոր ձկնորսները իբր խայծ կարթին կանցնեն։ ◆ Նաև մասնավորապես մանուկներու հատուկ բերնակ հիվանդության իբր դարման չորացնելով կփոշիացնեն և կցանեն խոցին վրա։ (Առաքել Քեչյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։