երուճ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ե•րուճ 

  1. թելի վրա շարած ուլունքներ, որ իբրև զարդարանք կախում են կովի կամ ոչխարի վզից։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։