Jump to content

եփճել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ եփ•ճել 

  1. Սեբաստիա՝ եփվելիս վրայից շերեփով վերցնել և նորից ետ լցնել, որպիսի եռաը հանդարտվի և չթափվի (սպասը, յուղը, ռուփը և այլն)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։