զաբուն
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ զա•բուն
- Մուշ՝ նիհար, լղար ◆ Էրինջը շատ ա զաբուն։ (Ձեռագիր) ◆ Ինքն էլ, ուր ձին էլ շատ զապուն ին։ Ահ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։