զազրափող
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [zɑzɾɑˈpʰɔʁ]
վանկեր՝ ••••
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․)խոսափող, որով զազրելի խոսքեր են ասում ◆ ԱԺ-ի հերթական նվստաշրջանի բացման առթիվ որոշվել է ԱԺ-ի հերախոսները անվանափոխել. դահլիճը՝ զազրափուղեր, ԱԺ նախագահինը՝ տնքափողեր
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։