զաթիա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զա•թի•ա• 

  1. Չարմահալ՝ Ժառանգական , ցեղային ։ ◆ Իշությունը թուրքերու մեջ զաթիա է ։ ՍԲ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։