զաթրեն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զաթ•րեն 

  1. Խարբերդ, Դերսիմ, Քղի՝ ծոթրին, շրթնածաղիկների ընտանիքին պատակնող բույս, որ օգտագործվում է բժշկության և խոհարարության մեջ ◆ Զաթրեն, Անանուխի պես հոտոտ բույս մը, զոր չորացնելով՝ քչիկ֊քչիկ ապուրի հետ կը խառնին։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։