զաիֆ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [zɑˈif]
վանկեր՝ զա•իֆ
- Մուշ, Կարին, Չարմահալ՝ նիհար ◆ Թաքավորի տղեն գիքա տեսնա օր ծիու փոր պարակա, զաիֆա: (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։