Jump to content

զաիֆա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զա•ի•ֆա 

  1. Չարմահալ՝
    1. թույլ, տկար կին
    2. ընդհանրապես կին ◆ Էսօր մե երկու դանա ղարիբ զիֆեք կէին ձեր տունը, իտոք վո՞վ են։ ՍԲ (արհմրհ․), (հեգն․)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։