զանաթ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ զա•նաթ
- Վան՝ մեռնողի կողմից տրվող հանձնարարություն՝ պատվեր ◆ Իրիկէ ասաց. կընիկ, ես տը մեռնեմ, ես գինամ զիկ լաճմ տեղնի:Եմ զանաթ պըտի էնա. չըլնիմ չիմանամ Սհահար նաճիր չէհա։ Արվ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։