Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զան•գա•հար

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

զանգահնչեցնող, դպրոցներում զանգը տվող ծառայող, զանգ հնչեցնող ◆ Բայց զանգ առանց գանգահարի… ոչ մի ղողանջ չի հանելու։ Հովհաննես Շիրազ
(հնց․) դպրոցներում զանգ տվող՝ հնչեցնող ծառայող ◆ Գիմնազյաի ծերունի զանգահարը… զանգը գլխից վեր բռնած սկսեց թափահարել: (Անահիտ Սահինյան)
զանգ հնչեցնող (հրամանքի մասին) ◆ Կարինե… զանգահարը սլաքը կանգնեցնում է 6-ի վրա։ (Քրիստափոր Թափալցյան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։