զանքաչ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ զան•քաչ
- Համշեն՝ զոքանչ ◆ Հանց կանեմ, որ ինքը մեզ համար պաշար ղրկի, ոնց որ զանքաչներն իրանց փեսեքանցը ղրկեն։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Զեմքուչը մի մեծ աման խաշիլ ա բիրիլիս, թա փըեսան, ինքըննան տըղան մինտըեղ օտըն։ Առ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։