զառադիկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ զա•ռա•դիկ
- Վան, Պապեն՝ ոսկերչության մեջ գործածվող մի փոքր ունելի , որով բռնում են արծաթը կամ ոսկին՝ ծեծելու ժամանակ
- Ղարաբաղ, Գանձակ, Մուշ, Բաղեշ՝ ընդհանրապես՝ ունելի
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։