զավալիգ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զա•վա•լիգ 

  1. ◆ Ինչ զավալիգ մաշտ ա։ (Ձեռագիր) ◆ Կաղապար:զնդգծել անասաուն։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։