զարափաթ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զա•րա•փաթ 

  1. Ղարաբաղ, Շամախի, Արարատյան, Կարին, Սասուն, Վան՝ Կատակ, հանաք ◆ Ասում ա, Իվան դայի, մհալ մի տնի զարափաթ են անում։
  2. Ժաժիկով թխված հաց։

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։