զարգար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զար•գար 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (նորբ․) ոսկերիչ

Գոյական

  1. տե՛ս ոսկերիչ ◆ Զարգարը դիպակի հետ ի՞նչ գործ ունի։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Զարգար Թունին մի հասարակ արհեստավոր էր։ (Րաֆֆի)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս ոսկերիչ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։