Jump to content

զարթնե

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զար•թնե 

  1. Արարատյան, Թբիլիսի, Ղարաբաղ՝ ◆ Ամեն մեկ տան հինգ վեց տղամարդ կար, զարթնե մեծն ու պստիկը։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Զարթուն մարթ չէր մընացլ բիթուն քընել էին։ (Ձեռագիր) ◆ -Բալամ, տու զարթուն մընա, չոլ տեղի ծիանիքին ղարավուլ քաշի։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։