Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զար•հուր

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

զարհուրանք, սարսափ ◆ Ամպերով գոռաց երկինքը զարհուր։ Հովհաննես Շիրազ ◆ Կինն ու տղաները զարհուր կու լան։ (Դանիել Վարուժան)
ած.՝ զարհուրելի, սարսափելի ◆ Աղետն այն զարհուր անցան բարձրիկ քո դաշտով։ Եղիշե Չարենց
զարհուրած, սարսափահար

սարսափ, երկյուղ, ահ, ահուդող, ահոըսարսափ, զարհուրանք, սարսափանք, զահանդանք, սարսուռ, սոսկոմ, ահավորություն, (ժղ․) զարզանդ, (հնց․) պակ, պակուցում, (գվռ․) պախում, սրսունք, սըրսփունք, սռմռտուք (սաստիկ վախի զգացմունք՝ արտահայտություն)

Բաղադրյալ բառեր
զարհուրաբեր զարհուրագին զարհուրական զարհուրաձայն զարհուրանք զարհուրատես զարհուրատեսք զարհուրելի զարհուրիկ զարհուրացուցիչ զարհուրկոտ զարհուրում

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։