զարուրի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զա•րուր 

  1. Չարմահալ՝ անհրաժեշտ ◆ Մարթ պիտի ավվալի զարուրի բաներն անի։ ՍԲ
  2. նույնն է՝ զարնոց ◆ Զարուրին ու զարինոցը հենց մեգ է։ ՍԲ ◆ Զարուրուն հարգավորություն էլ ասում են։ ՍԲ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։