Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ զարտուղութիւն

վանկեր՝ զար•տու•ղու•թյուն

Ստուգաբանություն

ուղիղ ճանապարհից շեղվելը
շեղում
սովորական կանոներին չահամապատասխանող հոլովում ◆ Պատմությունը իր առանձին զարտուղություններն ունի։ (Րաֆֆի)
շեղում ընդանուր որինաչափությունից ◆ Ամեն քերականական կանոն իր զարտուղությունն ունի։
խոտորում ◆ Իր թեկնածուներուն մեջ զարտուղություն մը եղավ բանաստեղծը։ (Գրիգոր Զոհրապ)
անոմալիա
բացառություն
արտակարգ՝ արտասովոր բան
(երաժշտ․) մոդուլացիա, անցում մեկ տոնայնությունից մեկ ուրիշը

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։