Jump to content

զբուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զը•բուն 

  1. Պոլիս, Սեբաստիա, Կարին, Խարբերդ, Դերսիմ, Քղի, Վան՝ բաճկոն ◆ Հողագործ մարդ էր Պողոս, շալաքի շալվարը մը, խամաքի զըպուն մը ու քազախիկ մը հագած՝ դաշտից էկեր էր։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
  2. արևելյան երկար, մինչև ծնկները հասնող կանացի և տղամարդու վերնազգեստ, խալաթ, անթարի ◆ Աղջկան մոր չթե զբուն, թող թև չելնի, Լաճու մոր ատլաս կյունոց։ Ահ ◆ Չիթ զպուն: (Թլկատինցի) ◆ Զպունի, կանանց երկար խալաթի փոխարեն հանգնում... (է) պարզ շրջազգեստ Վրթանես Փափազյան
  3. Կարին, Շիրակ՝ արևելյան երկար ներքնազգեստ
  4. Կարին՝ անդրավարտիք

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։