զգաստ
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [zɡɑst]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ (ը)զ•գաստ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Ածական
- ուշքը գլխին, զգոն, սթափ աչալուրջ ◆ Ատոմը… պատվիրեց զգույշ ու զգաստ հետևել դեպքերին։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Թագավորն այնուամենայնիվ խնդրեց Մուշեղին, պատրաստ լինել և զգաստ: Ստեփան Զորյան
- խոհեմ, ողջախոհ, զգաստամիտ ◆ Գրություններ կային, որոնք սակայն նշում էին նրան ուղի նվաստ և հորդորում էին քայլով զգաստ ընթանալ խոնարհության շավղով, առաքինության։ Եղիշե Չարենց
- ուշքը վրան, լուրջ, ոչ-հարբած ◆ Ինչու՞ և ո՞ր իրավունքով մարդիկ միմյանցից բաժանվում են զգաստների ու հարբածների, ծառաների ու աշխատանքից արձակավածների։ ◆ Ինչու՞ զգաստ ու կուշտ մարդը հանգիստ քնում է իր տանը, իսկ հարբած և սոված սոված մարդը պետք է անապաստան թափառի։
բարոյապես զուսպ, պարկեշտ ◆ Միջնեկն ըսավ «Զգաստ հիմես, քեզ կ’ընծայեմ մատնիս հրեղեն»։ (Դանիել Վարուժան) ◆ Եղիր զգաստ որպես սառույցը, ջինջ որպես ձյունը։ ◆ Դարձյալ դու զգաստ չես մնա զրպարտությունից։ Շեքսպիր ◆ Ներսիսյանը տեղից բարձրացավ, զգաստ կանգնեց։ (Քրիստափոր Թափալցյան) ◆ Մաշոտյանը զգաստ կանգնեց ու խնդուն դեմքով գոչեց:-բարի գալուստ, ընկեր կապիտան։ Սերո Խանզադյան ուղիղ դիրք ընդունելու, ձգված կանգնելու, ուշադրություն դարձնելու հրաման ◆ Զգոն, զգաստ, - ձայնեցին ոսեպուհները, - զգա՛ստ, Կաղապար:ընդգել: Դերենիկ Դեմիրճյան զգույշ լինել, զգուշանալ ◆ Միայն զգաստ եղեք այստեղ լուսաններ շատ կան։ (Գարեգին Սևունց)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- սթափ, զգոն, լուրջ, ուշիմ, արթուն, զգաստուն
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- զգաստ լինել, զգաստ դառնալ - զգաստ վիճակ ընդունել ◆ Չորս կողմից շեփորները ձգեցին իրենց խստաձայն կոչը՝ զգաստ լինել։ Դերենիկ Դեմիրճյան
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
[խմբագրել]Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։