զեհ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ զեհ
- Արարատյան, Թբիլիսի, Ղարաբաղ, Ուրմիա, Սասուն, Կարին, Վան՝ Երկու իրար հատող հարթությունների հատման կետում կազմված անկյունը ։ ◆ Վառարանի զեհը ։ (Գարեգին Սևունց)
- Զգեստի ծայրերին կարված երիզ ։
- Մետաքսե պինդ թել համրիչի (տերողորմյայի) հատիկները վրան անցկացնելու համար ։
- Տախտակի հաստության վրա երկայնքով դուրս ցցված շերտը , որը տաշում հանում են , որպեսզի տախտակի կողը ուղղահայաց դառնա երեսին ։
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- Զեհին դիբչել – ինքնասիրությանը դիպչել, պատիվը շոշափել, քեֆին դիպչել ◆ Կու Թո՞ղնիմ վուր օմքին զեհիդ դիբչի ։ (Գարեգին Սևունց) ◆ Պըստի բան չգիդենաս Կեկել , մինձ մարթու զեհին դիբչիլը ։ (Գարեգին Սևունց)
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։