զեհն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զե•հ(ը)ն 

  1. Նոր Ջուղա, Ուրմիա՝ զեյն
  2. Նոր Բայազետ, Ախալցխա, Քեսաբ՝ զեին
  3. Շիրակ, Ուրմիա՝ կարծիք, կռահում, միտք ◆ Մե բեգ էն թըխեն կանչեց․ ֊ Աշըղ, յարի իմ զեհնը մի կուրսի։ Ժվ
  4. Նոր Ջուղա, Նոր Բայազետ, Կարին, Քեսաբ, Չարմահալ՝ ուշիմություն, ընդունակություն, հիշողություն ◆ Լավ զեհնով տղա է, մի անգամ ասում ես սովորում է։ ԳՏՍ
  5. Կարին՝ տրամադրություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։