զենաթ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զե•նաթ 

  1. Վան՝ զարդ, զարդարանք ◆ Առավ զարծըթաները լցեց ուր մուլաթի փեշ ու բերից տվեց ուր մամուն ու ացեց. - Մամո, իդոնք էրե քըզի զենաթ: (Գարեգին Սրվանձտյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։