զենքատեր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [zɛŋkʰɑˈtɛɾ]
վանկեր՝ զեն•քա•տեր
Գոյական
- (նորբ․) զենք ունեղոց, զենքի տեր ◆ Խումբը տաս օր ման եկավ գաղթականների գյուղերում զենքատերերին ցուցակագրեցին, կանչեցին գյուղախորհուրդ։ Մուշեղ Գալշոյան
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։