զըթ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ զըթ
- Նոր Նախիջևան, Կարին, Ախլքալաք, Վան՝ զըտ
- Հաճն՝ հակառակ, թշնամի ◆ Հավը օր կա՝ ցանին խիստ զըթ է։ Ռափայել Պատկանյան ◆ Զերտալուին ծառը թեզ կաճի ու մեյտան քուքա, ամա այազը նորա զըթն է։ Ռափայել Պատկանյան
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։