զըլֆ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ զըլֆ
- Մուշ՝ Կանացի գլխազարդ, որ բաղկացած է երկու շարք մարգարիտներից։ ◆ Շարիշար զըլֆ ու կոճակ, Սիվտակ սուն, սև պատի տակ, Արծըթե բուրջ, վըր հողին, Մեռնիմ քու ստեղծուղին։ (բնստ․)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։