զըռբըդըստ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ գըռ•բը•դըստ 

  1. Մուշ՝ դեռևս ուժը, թափը տեղը ◆ Ահագին ու քո քեֆով զըռբըդըստ (զարբը դեսդ) մարդ են ըդ երկու աղբեր։ (Գարեգին Սրվանձտյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։