զըրտելու

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զըր•տե•լու 

  1. Սեբաստիա՝ բացարձակ խենթ, հիմար ◆ Մարտ ա կերեր զերտելու, քեզ է բերեր զրտելու (բացարձակ խենթ) (Կարապետ Գաբիկյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։