զիարաթ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զի•ա•րաթ 

  1. Թբիլիսի՝ ուխտ
  2. Չարմահալ, Երզնկա՝ ուխտագնացություն (մահմեդականների) ◆ Համ զիարաթ (ուխտ), համ թուջարաթ։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)
  3. Երզնկա՝ խոսակցություն, զրույց
  4. Երզնկա՝ աղոթքի ձև

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. զիարաթ անել
    1. ուխտ անել
    2. ուխտագնացություն կատարել
  2. զիարաթ էրթալ - ուխտի գնալ ◆ Ամբռները թամամ թուրքերն էրթում են համզալի զիարաթ: ՍԲ

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։