զիզի
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ զի•զի
- Արարատյան, Նոր Ջուղա՝
- սիրուն, գեղեցիկ ◆ Խնձյորը կծեմ ծյուլ անեմ, Զիզի հարսին կուլ անեմ։ Աշոտ Հովհաննիսյան ◆ Մատաղը սիրողն երկու ձու տա․ ով տա՝ զիզի բարձին նստի, ով չի տա՝ չոր քարին նստի։ (Պերճ Պռոշյան)
- սիրելի ◆ Զիզի ափնին կասեմ։ (Ձեռագիր) ◆ Զիզի շորեր կու հաքնին, սիվ֊սիվ օրԻր կու տեսնին։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)
- պսպղուն, փայլուն խաղալիք ◆ Նա մինչև անգամ ծախող փերեզակին հարցրեց՝ արդյո՞ք քիչ թույն չի կարող ճարել, կամ մոտը չունի՞։ (Հակոբ Մանանդյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։