զիզի-պիզի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [zizi piˈzi]
վանկեր՝ զի•զի-պի•զի
- Թբիլիսի՝ գույնզգույն, փայլփլուն, բայց անարժեք, մանր-մանր բաներ ◆ Տուններդ զիզի-պիզիներով լցրել եք։ Սուրեն Սպանդարյան ◆ Այ տղա, էն զիզի-բիզի բաներն ի՞նչ են։ (Ակսել Բակունց) ◆ Խելքիս ծերը գնում էր էս զիզի-պիզերու վրա։ (Գարեգին Սևունց)
- գույնզգույն, նաղշուն, աչք շլացնող ◆ Մենակ զիզի-բիզի փետուրներ ունեցող կկուն է, որ իր ճտերի հոգսը չի քաշում։ (Մկրտիչ Խերանյան) ◆ Զիզի-բիզի աղլուխ։ (Ջավախեցի)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։