զիլբա-զիլբա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զիլ•բա- զիլ•բա 

  1. կտոր-կտոր, ծվեն-ծվեն ◆ Բաժակն ընկավ զիլբա-զիլբա էլավ։ (Ձեռագիր) ◆ Ճութռոտեմ, զիլբա-զիլբա անեմ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։