զինաթ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ զի•նաթ
- Արարատյան, Թբիլիսի, Վան՝ զարդ, զարդարանք ◆ Կերթան խորի պերան, ախպերներաց կը կանչի։ ◆ Էրկու ճոչ ախչիկ ու էրկու ձեռք զինաթ կը կապի, կասի - քաշեք։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
- թանկագիր իր ◆ Ես էս էի ուզում, այ մարթ Ասծու, չիմ ուզի վունց քու փայ օսկին ու զինաթը ու վունց քու կնգան։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։