Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ զինուորագրական

վանկեր՝ զին•վո•րա•գ(ը)•րա•կան

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

զինվորագրին՝ զինվորագրության պատկանող՝ հատուկ՝ վերաբերող ◆ Նամակ ստացա, որ հոկտեմբերի 15-ին ներկայանամ զինվորագրական ատենին։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Հայ ժողովրդի ուժը զինվորյալ ուժն է, ահավոր ուժ, զինվորագրական կռիվ ամենուրեք։ Դերենիկ Դեմիրճյան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։