Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ զիջողութիւն

վանկեր՝ զի•ջո•ղութ•յուն

Ստուգաբանություն

զիջող լինելը ◆ Իմ կողմից մի այդպիսի քայլ անելը պետք է չափազանց զիջողություն համարել։ (Րաֆֆի)
տե՛ս զիջում ◆ Երեսուն տարվա զիջողությունը մի քանի մի քանի տասնյակ կկազմի։ (Շիրվանզադե)

զիջում անել՝ կատաել-զիջել ◆ Չպետք է գետին զարկել ըկերին, այլ պետք է անել հարկաոր զիջում: Հովհաննես Թումանյան
զիջման գնալ, նույնն է՝ զիջում անել
ոչ մի զիջում - չպետք է զիջել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։