Jump to content

զխզխկալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զ(ը)խ•զ(ը)խ•կալ 

  1. Արարատյան՝ ձիու, էշի և այլնի վրա նստած ժամանակ ցնցվելով ձայն հանել ◆ Ձիու վրա նստած զխզխկալով գնում էր։ Սահակ Ամատունի

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։