զղղալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զ(ը)ղ•զ(ը)•ղալ 

  1. Արարատյան, Ղարաբաղ, Գանձակ, Մուշ, Վան, Մոկս՝ հանդարտցու մեղմ փչել, շնկշնկալ ◆ Հովը կզղզղար Վարագա սարից։ Գուրգեն Մահարի ◆ Տյու մտեր ես ոսկի գյամին կը զղզղա սիրուն քյամին։ Գուրգեն Մահարի քչքչալով հոսել ◆ Մի հահպրը ջաուր անուշմ կզղզղա։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։