Jump to content

զնանա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զնա•նա 

  1. Ղարաբաղ, Գանձակ՝ խախուտ, հեշտությամբ վնասվող ◆ Տուն եմ շինել զընանա, Ղարղու պիրեք տիմանա։ Ահ
    1. ոչ տոկուն, նազուկ ◆ Ձեր աղջիկը զնանա ա, մեզ ձեռք չի տալ։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։