զնգռկուտ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ զ(ը)ն•գ(ը)ռ•կուտ
- Մուշ, Վան՝ Ուր շատ ցուրտ է՝ սառն է, ցրտաշունչ ◆ Էլանք սարեր զընգռկուտ։ (Գ․Շերենց)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։