զող

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զող 

  1. Սիվրիհիսար՝ փայտե թակ, որով ծեծում են հացահատիկը կալում մաղելուց հետո մնացած խոշոր՝ չծեծված հասկերը

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զող 

  1. Թբիլիսի՝ խրախճանք, քեֆ, ուրախություն ◆ Աշխարըս միզ մընալոի չէ, քանի նստինք զող ու սափին։ (Սայաթ-Նովա) ◆ Սար ու ձորեր ձուն գիկեր, Մայրամ գողնից տուն գիկեր։ Բնս

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։