զոնթկալ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ զոն•թ(ը)•կալ
- Մուշ՝ թափով ետ շրջվել կամ թեքվել ◆ Ձին զոնթկաց, կապը կտրեց։ Սահակ Ամատունի ◆ Զոթկաց, գլուխն առավ պատին։ Սահակ Ամատունի
- Մուշ, Բաղեշ՝ ուժով քաշել (ձեռքը կամ որևէ բան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։