զորքվել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [zɔɾkʰˈvɛl]
վանկեր՝ զորք•վել
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․) (բնստ․) (փխբ․) հավաքվել, կռվի պատրաստվել, զինվել ◆ Մի՞թե մեծ ազգն Աբել մի չարժեր, Որ ձեր գեթ մեկի խաչը զորքվելով՝ Ընդդեմ Հայաստան զորքի արշավեր Յոթ միլիոն հայ Աբել փրկելով։ Հովհաննես Շիրազ
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։