զուգադրություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [zuɡɑdɾutʰˈjun]
- ըստ Ստ. Մալխասյանցի` մի քանի հավասարազոր նախադասությունների իրար հետ միանալը, որ կարող է լինել բաղհյուսական և հակադրական
- տարբեր լեզուների կամ միևնույն լեզուների տարբեր բարբառների իրողությունների համաբերություննը, համեմատությունը հետազոտական նպատակներով
- գեղարվեստական խոսքի հնարանք, երբ երկու (կամ ավելի) երևույթներ համադրվում են շարահյուսական նույնատիպ կառուցվածքներում, զուգահեռ նկարագրության միջոցով
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ զու•գա•դ(ը)•րութ•յուն
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- զուգադրելը, զուգադրվելը
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ֆ․Հ․ Խլղաթյան, Ոճաբանական տերմինների բառարան տեղեկատու, Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1976 — 111 էջ։