զուդր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զու•դըր 

  1. Կարին, Չարմահալ՝ զուտ, անխառն։ ◆ Զուդր օսկին ղայիմ չելնում, հեդը պղինձ են խառնում օր ղայիմ՝ դիմացկուն ըլնի։ ՍԲ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։