զուլումաթ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ զու•լու•մաթ
- Ղարաբաղ, Նոր Նախիջևան, Չարմահալ, Մուշ, Վան՝ նույն է զուլում ◆ Էն զուլումաթն որ եղավ հըտ էդ խավքերուն՝ Չէր էղեր հըտ էդ Ադամա որդուն։ Ահ ◆ Այ տղա, էս զուլումաթ ցրտին որտեղ ես գնում։ Վտս ◆ Էս զուլումաթ փորձանանց խըսլա որ չէ, կնացի վարժատանմ տնտես էլա։ ՍՏՍ ◆ Աս ինչ զուլումաթ տարի ա, աս ինչ ղիամաթ ա... աս ինչ կատաղած ձմեռ ա։ (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։